Voor sommige vakantiegangers is de verleiding groot om het regelmatige gebruik van een woning in hun favoriete vakantiebestemming aan te kopen. Deze praktijk wordt timesharing genoemd. Is dit een interessante formule en wat zijn de valkuilen?

Wat is timesharing?

Met de aankoop van een timesharing verkrijgt u het recht (bijvoorbeeld via een projectontwikkelaar of een vakantieclub) om een woning te bewonen (bijvoorbeeld een huis of een gemeubeld appartement) tijdens een bepaalde periode (bijv. de eerste twee weken van juli), en dit gedurende een aantal opeenvolgende jaren (bvb. 10 jaar).
U deelt de woning dan ook met andere mensen die de woning tijdens het jaar vóór en na u bewonen. Timesharing is een formule die zowat ligt tussen het kopen en het huren van een woning.

Deze formule was zeer succesvol in de jaren ’90 en 2000, voornamelijk aan de Spaanse kust (Costa del Sol), waar sommige projectontwikkelaars er op los bouwden om hun bouwproject nadien in de vorm van timesharing aan te bieden. Talloze wantoestanden (gebrekkige infrastructuur, een woning die niet overeenstemt met de beschrijving van de koopakte, ,…) en veelvuldige zwendelpraktijken (de aangekochte woning bestaat niet, frauduleus faillissement van de bouwpromotor, …) hebben deze praktijk sterk aan populariteit doen inboeten, ondanks nieuwe nationale en Europese regelgevingen die gelukkig wat orde op zaken hebben gesteld in deze sector.

Enkele voordelen

• U verwerft het recht om het onroerend goed te bewonen zonder het aan te kopen, dus zonder er het hele jaar door eigenaar van te zijn.
• U hoeft minder in te staan voor de kosten van het goed of voor bepaalde onderhoudskosten (bv. renovatie van een dak of van gemeenschappelijke delen). Deze blijven onder de verantwoordelijkheid van de eigenaar.
• Het is een interessante formule voor mensen die elk jaar naar dezelfde plek willen gaan om er hun vakantie door te brengen.
• De mogelijkheid bestaat om de timesharing door te verkopen aan een derde partij of de vakantieperiode (of -plaats) in te ruilen (volgens een beurs- of uitwisselingsprincipe).

Meerdere nadelen

• Wees op uw hoede voor oplichters (bvb. het onroerend goed bestaat niet of is in een slechtere staat dan wat er op de beschrijving staat, oneerlijke bouwpromotor, prijzen die de pan uitswingen, …).
• De verdeling van de lasten en de te dragen kosten zijn niet altijd duidelijk gedefinieerd.
• De mogelijkheid van omruiling of wederverkoop van het onroerend goed is niet altijd mogelijk of zeer complex (sommige kopers engageren zich voor timesharing gespreid over een periode van… 50 jaar!).
• De verkoopstructuur is soms ongewikkeld en niet erg duidelijk (de projectontwikkelaar is bijvoorbeeld gevestigd in het Verenigd Koninkrijk en verkoopt een onroerend goed in Spanje).
• Contracten voldoen niet altijd aan de wetgeving. De verkoopovereenkomst is in het buitenland opgemaakt in een taal die de koper niet altijd beheerst. Bij een eventueel geschil is lokale juridische bijstand (advocaat) noodzakelijk waarvan de kosten snel kunnen oplopen. Gerechtelijke procedures kunnen tijdrovend, complex en onzeker zijn.
• Een (frauduleus) faillissement van de bouwpromotor of van de verkoper is altijd mogelijk.

Enkele goede tips

Niet alle timesharingvoorstellen hebben malafiede bedoelingen. Sommige zijn betrouwbaar en interessant.
Het Europees Consumentencentrum (ECC) geeft 10 zeer nuttige tips aan degenen die aan timesharing willen bezwijken:
(klik op de afbeelding om deze te vergroten)

Nuttige links:
https://economie.fgov.be/nl/themas/consumentenbescherming/reizen/timesharing

Het ECC heeft een zeer nuttige handleiding hieromtrent gepubliceerd: https://www.eccbelgie.be/brochures/detail/timesharing-in-europa

Lees ook :
– Een geschil op vakantie