40 dagen in het hooggebergte

We komen zonet terug van 40 dagen in het hooggebergte van de Alpen. Sofia en ik zijn net na kerstdag vertrokken. Een roadtrip zonder duidelijk uitgestippelde reisweg. We hadden enkel veel zin om samen de verse sneeuw op te zoeken en om in de beste omstandigheden op sneeuwtrekking te gaan en de bergen af te dalen buiten de pistes. Zo reden we door de smalle bergwegen van Italië, Zwiserland en Frankrijk. Onze koffer was volgeladen met materiaal voor de parapente, de ski en met de volledige uitrusting voor de bergbeklimming. Ons verblijf in de bergen was heel intens, vol onvergetelijke momenten. We hebben vrienden bezocht die in de buurt wonen en die ons “hun bergen” hebben doen ontdekken. Het was super!

Ik zou enkele tips met u willen delen, kleine trucjes die ik volg wanneer ik op avontuur ga.

 Enkele goede spreuken

 « De bergen zijn niet kwaadaardig, maar wel gevaarlijk »

Het is een zin die ik vaak herhaal wanneer ik naar de bergen trek. Wij, Belgen, zijn niet in de bergen grootgebracht, waardoor onze bergervaring meestal beperkt is. Mijn raad is om als mens steeds heel bescheiden te blijven wanneer men het opneemt tegen natuurelementen.

Natuurlijk is men het veiligst op de afgebakende sneeuwpistes. Als je niet over de vereiste ervaring beschikt om deze paden ze te verlaten, moet je dit zeker niet doen. Of in elk geval niet zonder de begeleiding van één, zoniet meerdere professionele gidsen. De skistations zijn beveiligd, duidelijk afgebakend, de nooddiensten zijn snel ter plaatse en je bent er nooit alleen op de wereld.

Als je toch beslist om de veilige oorden te verlaten, geef ik je enkele tips die je zeker niet in de wind moet slaan.

 « De voorbereiding is de sleutel van het succes »

Vergewis je vóór dat je door de bergen trekt, dat je op alle niveaus goed voorbereid bent: fysiek, mentaal maar ook met een perfecte uitrusting.

Ik vertrek nooit voor een lange dag door de bergen zonder mijn materiaal getest te hebben op een minder moeilijk parcours. Indien nodig, laat ik mijn uitrusting grondig controleren. “Slechte omstandigheden bestaan niet, enkel slecht materiaal”.
Sofia en ik hebben deze winter geslapen in een tent op 2500 meter hoogte bij -10°C. We hebben geen enkel probleem gehad met onze expeditieslaapzakken. Beschikken over aangepast materiaal is van kapitaal belang. Bereid je voor, rekening houdend met de aangekondigde weersomstandigheden en vergeet niet dat het weer elk moment kan omslaan.

Denk aan de weersverwachtingen vóórdat je vertrekt. Zal de zichtbaarheid goed zijn? Gaat het sneeuwen? Wordt het heel koud? Is er lawinegevaar? Persoonlijk raadpleeg ik meestal www.meteoblue.com, een goede bron van informatie voor de Alpen.

Mee te nemen in je rugzak

Ik neem altijd een rugzak mee met wat ik “de basis” noem:

• water en voedsel (enkele mueslirepen en droog fruit). In de bergen moet men voldoende drinken, want de lucht is er heel droog en… “je stapt zoals je eet”. Het is dus belangrijk om regelmatig wat energie “bij te tanken”;
• extra kledij tegen de koude;
• zonnecrème;
• een zonnebril met een goede beschermingsfactor;
• een voorhoofdslamp, want de dagen zijn kort in de winter en de schemering valt snel in;
• een telefoon … met geladen batterijen! Dit is onmisbaar om de nooddiensten op te bellen en om zijn preciese positie mee te delen dankzij de GPS-coördinaten. Je vind ze gemakkelijk in je applicatie Map/Compass;
• een helm;
• een skimasker, om een beter zicht te hebben indien de weersomstandigheden slecht zijn/worden;
• een kaart;
• een aansteker;
• een beetje geld…

Voor de off-piste

Wanneer ik de pistes verlaat, neem ik ook het volgende mee:

• een lawinebag (airbag). Hier heb je al een zeker budget voor nodig, maar soms is het mogelijk om er in het skistation zelf te huren;
• een Arva-detectiesysteem. Je moet zo’n toestel wel leren gebruiken en dus op voorhand testen. Bij een lawine moet je supersnel kunnen handelen en je veiligheidstoestellen ogenblikkelijk kunnen gebruiken;
• een sneeuwsonde;
• een GPS of een uurwerk met GPS (bijkomend aan de smartphone…);
• een sneeuwschop;
• een “Garmin Delorme In reach” dat mijn GPS-coördinaten live doorstuurt en een noodsignaal kan uitzenden, zelfs op plekken zonder telefonisch ontvangst;
• een EHBO-zakje;
• een lichtpistool.

Wat ik hier allemaal opsom, maakt eigenlijk slechts deel uit van de passieve veiligheid. Het belangrijkste is om ook de elementaire principes van de actieve veiligheid na te leven.

Denk aan je actieve veiligheid

Neem een verantwoordelijke houding aan als je door de bergen trekt. Gebruik je gezond verstand en wees altijd voorzichtig. De avonturier Mike Horn zei me ooit dat het belangrijkste is om heelhuids terug thuis te geraken. Hij heeft groot gelijk! 😉

Buiten de pistes skiet men niet zoals in de skistations.

Stenen of rotsblokken kunnen onder de sneeuw verscholen zijn, op sommige plekken zijn er sneeuwbruggen of spleten…
Op een dag is een vriend blijven hangen in de prikkeldraad van een weiland dat door 10 cm sneeuw bedekt was. Een onvoorspelbare en gevaarlijke valstrik.
Pas je snelheid aan.

Vertrek nooit alleen, breng altijd iemand op de hoogte van je reisweg, je plannen, je doelstelling.

Geef hem/haar een uiterste tijdstip mee: « Als ik op dát uur niet terug ben, verwittig je de hulpdiensten.».  Breng de persoon/personen op de hoogte als je onderweg je plannen wijzigt.

Echt meegemaakt: Deze winter maakten we het volgende mee. De nacht heeft ons verrast tijdens een skitocht die veel langer had geduurd dan voorzien. We hebben toen een kortere weg willen nemen via een andere vallei dan degene die oorspronkelijk voorzien was. We hebben veel tijd verloren. Wanneer onze vrienden ongerust werden, zijn ze naar ons op zoek gegaan.  Jammer genoeg hadden we geen batterij meer op onze draagbare telefoons (door de koude worden de batterijen sneller plat dan in normale omstandigheden), en onze vrienden zochten ons op de oorspronkelijk aangegeven route. Het was -18°C en we waren doodop. De toestand was dus op zijn minst gespannen!  Uiteindelijk werden we van het ergste gespaard, en kwamen we heelhuids aan. Maar het was belangrijk te beseffen dat we onze limieten hadden bereikt en … dat je hier niet mee speelt. Indien het nodig was geweest, hadden we zeker niet geaarzeld om de hierboven beschreven veiligheidstoestellen te gebruiken. 

Overschat je capaciteiten niet, eerbiedig de capaciteiten van elke deelnemer en pas je aan aan het niveau van de zwakste.

Mensen met weinig ervaring worden heel vaak meegesleurd in situaties die ze niet de baas kunnen. Het is zo jammer dat ze dan angst krijgen en niets meer met de bergen te maken willen hebben!

Begin klein, leer, neem je tijd, vraag om raad.

“De bergen vrezen de trage mensen”, wordt er gezegd. Niets is minder waar. Elk skistation beschikt over een informatiecentrum of een ontmoetingspunt waar je ervaren berggidsen kunt vinden. Ga er naartoe! Steeds meer stations stellen zelfs deels beveiligde routes voor om buiten de pistes te skiën of op trektocht te gaan. Maak er gebruik van. Je kan ook heel wat bijleren door een skistage te volgen, bvb. een alpinismestage bij deUCPA.  (www.ucpa-vacances.com/sport/alpinisme/).

Als je een erkende gids zoekt, kan je ook terecht op het platform van “Explore and Share” (https://www.explore–share.com/) dat gidsen aanbeveelt op basis van hun grote ervaring en betrouwbaarheid. Dit is de beste manier om goed omkaderd op stap te gaan en het beste mee te maken. Want, ik kan het niet genoeg herhalen: een goede voorbereiding is van cruciaal belang!

Bereid je goed voor, geniet, amuseer je … en blijf voorzichtig!

Blue skies and soft landings,

Tom de Dorlodot.

This slideshow requires JavaScript.

Over de auteur:
Tom de Dorlodot is professionele paraglider. Hij zoekt overal ter wereld de mooiste plekken op om zijn passie voor de grootse, maagdelijke natuur te kunnen beleven. Deze globetrotter bezocht reeds meer dan 60 landen en komt steeds terug met mooie verhalen en schitterende foto’s.   Tom is leider van het team Search Projects.

Volg de andere avonturen van Tom in ons dossier “Reizen en avontuur”